چگونه مبتکران طرح«ولايت فقيه» بعد از 1300 سال فهميدند که نظر خدا عوض شده است؟

تا آنجاييکه از دروس تعليمات دينی که در مدرسه و دانشگاه توسط نظام به خورد ما داده شده است ، مي دانيم که نقطه آغاز تمام اختلاف شيعه و سنی در اين است که شيعان معتقدند که بعد از پيامبر، حکومت حق حضرت علی بوده است و ديگر خلفا با غصب کردن حکومت ، چند صباحی را در مسند قدرت بوده اند.

از جمله دلايلی که برای رد کردن روش انتخاب خليفه بعد از پيامبر به ما گفته اند اين است که چگونه ممکن است پيامبر امت خود را بدون سرپرست رها کند و چگونه ممکن است که برای انتخاب اميرالمومنين ، بتوان با جلسه ای از بزرگان تشکيل داد و به صورت رای گيری اميرامومنين را انتخاب کرد.و خداوند اين کارها را قبول ندارد و درست نيست.

حال بعد از 1300 سال ، ولايت فقيه را مطرح کرده اند که در آن مجلسی به نام مجلس خبرگان ، تشکيل می شود و کار انتخاب ولی امر مسلمين جهان را انجام می دهد وپس از آن ، «ولی فقيه» تمام اختيارات پيامبر را که به قول کروبی حتی بيشتر از اختياراتی که خداوند برای خودش در نظر گرفته است را ، دارا می باشد.

اگر شما روش انتخاب ابوبکر و عمر و عثمان و باقی خلفای اموی و عباسی را رد می کنيد ، پس چگونه خود با همان روش برای مردم ، اميرالمومنين انتخاب می کنيد؟و بعد جايگاه اميرالمومنين هم جايگاه پيامبر و خدا قرار می دهيد و مخالفت با آن را مخالفت با پيامبر و خدا و محاربه می دانيد؟

يعنی از نظر مبتکران طرح «ولايت فقيه» ،خداوند در 1300 قبل نظرش اين بود که نمی توان با تشکيل مجلس خبرگان، ولی امر مسلمين جهان را انتخاب کرد ولی الان ديگر می شود؟