جناب حنتی،خبر مرگت شايعه بود، خود مرگ که شايعه نيست.

شنيدم که به شايعه مرگت خنديده ای؟ به جرات می توان گفت در ايران ،تا کنون اين چنين موج شادي از خبر مرگ کسی به راه نيفتاده بود.حتی پس از خبر مرگ صدام حسين، ديکتاتوری که هم ملت عراق و هم ملت ايران ، دلشان از دست او خون بود و هم تمام آزاد انديشان جهان نيز اينقدر مردم را شاد از مردن کسی نمی شد ، ديد.

گيرم که برادران سپاه اين شايعه را برای گم شدن خبر سخنان ابومازن و سخنگويش ، انتشار داده باشند، ولی اي پير کهنسال ، خبر مرگت شايعه بود، خود مرگ که شايعه نيست؟

حالا به شايعه خبر مرگت می خندی، ولی فکر می کنی چند سال ديگر زنده باشی؟البته عمر دست خداست ، ولی فکر می کنی که وقتش نرسيده است که به خود آيي؟

وقتی اين موج شادی و شعف را از شايعه خبر مرگت می بينی،حتی لحظه ای در خود تامل نمی کنی که مگر من با اين ملت چه کرده ام که اينچنين از خبر مرگ من ، موجی از شادی آنها را در بر می گيرد؟

آيا به روز جزا و آخرت ايمان داری؟ و اگر هم نداری،آن خوی قدرت طلبی ات مگر چيست که حاضری تمام تنفر ملت را به جان بخری، و برای اين عمر کوتاه پيش رو آن خوی نفرين شده ات را سيراب کنی؟

به چه فکر می کنی؟ و به چه می خندی؟به خبر مرگی که چه زود و چه دير گريبانت را خواهد گرفت و نفرين و نفرت ابدی يک ملت که به جان خريده ای؟